Vrijdagmiddag en waar is Chimay?? Alles hebben we afgezocht, boven, beneden, in de kasten, in alle hoekjes ... niet te vinden! Grote paniek, snoepjes boven gehaald, 3 poezen kwamen heel blij afgestormd, maar geen Chimay. Ze kon onmogelijk buiten zijn, dat kon niet!! Nogmaals naar boven, weer in de kasten en alles hoekjes, ondertussen werden de andere poezen gek van het geritsel van hun favoriete snoepje. En daar was ze dan!! In de krabton in een gaatje dat helemaal tegen de muur aan zat, helemaal verstopt en verdoken en ze kwam niet af wanneer we haar riepen. Dit was niet normaal. Maar ze was terecht, dat was een pak van mijn hart! Nog vlug even iets gaan halen in de winkel en toen ik terug kwam lag er in het midden van de woonkamer een ietsie pitsie klein wormpje te spartelen ... het eerste kitten was geboren! Vlug voorzichtig in de werpkist gelegd en Chimay er bij gelegd, want die wist niet wat haar overkomen was. Met een gemiddelde van 50 minuten tussen de kittens, is de bevalling perfect gelopen. Chimay heeft het super goed gedaan en is nu een pracht van een mama voor haar 4 kittens.

Na het wegen gaan we vlug nog wat grammetjes bij eten dat we morgen een leuk resultaat hebben op het weegmoment ...

Na het smullen een lekker dutje, even zonder de mama, die kan ondertussen ook een lekker hapje gaan eten. Om het lekker warm te krijgen kruipen we lekker gezellig bijeen op een hoopje.

Week 1 is achter de rug! En wat was me het een weekje... Onze allerkleinste pruts kwam niet bij op de weegschaal. Eerst dachten we de natuur het werk te laten doen maar dat kwam niet goed. De natuur kan soms wreed zijn en de wet van de sterkste telt dan. Dit kon ik niet laten gebeuren.  Kleine Honey was bij de geboorte een kleine pruts van 72 gram tegen over onze andere kleine prustskes die toch wel wat grammetjes meer wogen. op dag 2 was iedereen ongeveer een 10 gram bijgekomen, super ! op dag 3 viel onze kleine Honey 10 gram af . terug op het geboorte gewicht en ik maakte ik me serieuze zorgen, dus ik ben direct op consultatie geweest bij onze dierenarts met onze 4 pagadders. Alles was in orde ik moest me niet direct zorgen maken alles zag er prima uit, een beetje meer aanleggen en het zou in orde komen. Dag 4: Honey woog ineens 64gr bijna 10 gram onder het geboorte gewicht en dan ben ik in paniek een gespecialiseerde kitten melk gaan kopen en de dierenarts terug opgebeld. We mochten starten met om de 2 uur een bijvoeding te geven. Nu dat liep natuurlijk niet van een leie dakje. Maar de aanhouder wint! We zijn nu een week verder en onze kleine Honey heeft al een gewicht bereikt van 118gr. Natuurlijk zijn onze andere kleine beertjes al het dubbele in gewicht  bijgekomen en is het verschil enorm zichtbaar maar wat ben ik trots op onze kleine Honey! Ze doet het fantastisch, zo ook haar zusje en 2 broertjes.Het was echt een bewogen weekje! We zijn er door geraakt en we zijn klaar voor de volgende weken. Honey blijven we uiteraard bijvoeding geven zodat ze vlug haar zusje en broertjes bij beent!

Na wat bange uurtjes te hebben doorstaan zijn we de eerste week goed door gekomen en ging de tweede week al veel vlotter dan de eerste. Onze kleine mannetjes worden al echte beertjes en onze dametjes komen ook heel flink bij. De oogjes zijn allemaal opengegaan en een hele wereld gaat voor ze open. Wat zijn ze prachtig! Ze kruipen al vlotjes over elkaar, naast elkaar en onder elkaar. Zo ontdekken elk hoekje van de werpkist met af en toe een klein piepje hier en daar. Mama gaat af en toe een een wandelingetje maken of ergens op haar gemakje wat rusten zonder de kids, maar beginnen ze te piepen staat ze direct terug aan de werpkist. Ons moedertje doet het super goed. Ook al is onze  Morgan Honey de kleinste, ze laat zich niet doen! Ze vecht dapper mee naar de geliefde tepel en verovert zelfs het favoriete plekje van elk kitten. Ze loopt nog achter in gewicht maar voor de rest is ze echt wel bij de pinken. Onze eerste fotoshoot was een succes! Ze hebben zich van hun beste kan laten zien op het schapenvelletje. Deze foto's zijn te bezichtigen op de pagina van de kittens. Nu is het gewoon genieten van elke piepje dat ze maken.

Piepjes hier, piepjes daar, zachte piepjes, harde piepjes ... Schattige blauwe kraaloogjes die je aankijken, zachte pluizige bolletjes die dartel rond huppelen. Elke dag zie je ze veranderen. Je valt van de ene verwondering in de andere, de ene dag kijken ze met hun hoofdje door de opening van de kist, de andere dag krabbelen ze met al hun macht er uit en een dag later springen ze in en uit de werpkist. Wat een leven in huis! Dit is beter dan tv kijken, hier kan je uren naar kijken, lachen met de fratsen die ze uithalen en vertederend wegsmelten. En opeens is het rustig en is iedereen in slaap gevallen. 

Wat is dit genieten!